Voor het 4e jaar ben ik betrokken bij een project van de Thomas More Hogeschool. Wat voorheen Kunst wetenschap en techniek heette, gaat nu door onder de naam ArtScience.
De inhoud en de strekking van de driedaagse workshops blijft hetzelfde. Alleen de naam verandert.
De bedoeling is om net als vorig jaar aan de slag te gaan met de mobiles van Calder. Helaas wordt er roet in het eten gegooid. Door Corona staat het project op losse schroeven.
Uiteindelijk wordt ervoor gekozen om het project toch doorgang te geven, maar dan via digitaal onderwijs. In korte tijd moet er dus een hoop omgegooid worden in het project. Waar de workshops normaal in groepsverband worden uitgevoerd en er met de materialen wordt gewerkt wat de opleiding aan bied, moeten de studenten nu individueel aan de slag en met de materialen die ze thuis voor handen hebben.
Mij is gevraagd om een project te ontwikkelen op basis van mijn expertise. Ik ben dus aan de slag gegaan met fotografie. Gelukkig hebben de studenten hier niet veel meer voor nodig dan hun mobieltje en een laptop.
Ik heb ervoor gekozen om te werken met het uitgangspunt “de ontwikkeling van jezelf”. Al je hele leven ben je je (misschien zonder dat je het door hebt) aan het ontwikkelen. Aan de hand van verschillende opdrachten nemen we deze continue ontwikkelingen onder de loep. Deze opdrachten worden gebundeld tot een boek over het eigen leven van de student.
Dit gehele project vindt digitaal plaats. Alle vergaderingen, lessen en het persoonlijke studentencontact vinden plaats via Microsoft teams.
Het is even wennen – en ook superspannend om voor het eerst digitaal les te geven. Maar we halen gelukkig allemaal net zoveel voldoening uit het project als voorgaande jaren. Uit de feedback van studenten blijkt dat zij hetzelfde hebben ervaren. Ze ondervinden een vrije opdracht waarin ze hun creativiteit kwijt kunnen. Maar tegelijkertijd is het ook niet zo vrij dat ze zichzelf erin verliezen. Ook vinden de studenten de workshop heel helder (gelukkig, want ik heb extra veel tijd in de documenten gestoken!) en ben ik goed bereikbaar wanneer ze vragen hebben.
Ik ben geen vaste docent aan de opleiding en ik heb de studenten online dus voor het eerst gezien. Maar ze zijn zo open geweest in het boek wat ze hebben gemaakt. En dat ontroerde me.
Helaas kan ik wegens de privacy van studenten weinig van de opdrachten laten zien. Alleen wat fragmenten waar geen namen of foto’s op staan ; )
